lunes, 13 de abril de 2009

Un poema




Hace pocos días nos dejo una escritora asturiana. Se fue pero siempre tendremos su obra.

Muévome na poesía

como cuyarina nuna charca d’augua.

La charca mía ya una fueya de papel

onde las palabras,

sin costa-ys trabayu,

esgolan lo mesmo que gusarapos

enantes de la metamorfosis.

Llueu, como la rana,

ando a saltos

lleendo lo qu’acabo d’escribir

ya alcuentro palabras que faltan

ya outras muitas que sobran.

¡Cuánto meyor me sentía

siendo gusarapu

sin más pretensiones

qu’esnidiar pola charca

de la fueya de papel

cola llibertá

del qu’inda nun ya nada,

pero que s’alcuentra a gustu

siendo lo que ya…

ya faciendo lo que fai.



Nené Losada Rico (Lluarca, 1921)

2 comentarios:

  1. Una pregunta, Malú:
    ¿qué es un gusarapu?
    Es una palabra que me suena mucho de mi infancia (ya te dije que mi abuelo era asturiano), pero no recuerdo su significado exacto.
    Un saludo.

    ResponderEliminar
  2. Hola Antonio...hacía mucho tiempo que no oi esa palabra...jajjaja. Aqui lo traducimos como alimaña. También alguna vez lo dedicamos como "piropo" a una persona..."Pareces un gusarapu"...jejeej.
    Saludos

    ResponderEliminar